Πέρα από τα αρχαιολογικά, βυζαντινά μνημεία και τους παραδοσιακούς οικισμούς, η περιοχή είναι πλούσια σε βιοποικιλότητα πάνω από 600 είδη φυτών, περισσότερα από αυτά 120 Ελληνικά ενδημικά φυτά και περισσότερα από 120 είδη πτηνών (MANI.ORG, 2017).

Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, Βιότοποι Νatura 2000, Bιότοποι Corine, Πηγή: (ΦΙΛΟΤΗΣ, 2017)

Η Μάνη είναι χαρακτηρισμένη, και συνεπώς προστατεύεται, ως Βιότοπος Natura (κωδ. GR2540008- Νότια Μάνη) και βιότοπος Corine (A00060082 Χερσόνησος Μάνης, Κωδ. A00010222 Νότια Μάνη, Όρος Σαγγιάς και Ακρωτήριο Ταίναρο, κωδ. A00030041 Σπηλιά Γλυφάδα και Αλεπότρυπα Πύργου Δυρού). Η Αρεόπολη, η Μίνα, η Κίττα, η Βάθεια, χαρακτηρίζονται επίσημα ΤΙΦΚ (Τοπία Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους (κωδ. AT1011082, AT1011068, AT1011077, AT1011076) (ΦΙΛΟΤΗΣ, 2017)

Σε όλα αυτά προστίθεται η άυλη πολιτιστική κληρονομιά του τόπου: το μάζεμα της ελιάς, η μελισσοκομία, οι αλυκές, οι ξερολιθιές, το μανιάτικο μοιρολόι, το μανιάτικο γλωσσικό ιδίωμα, «από τα αρχαιότερα ελληνικά» λέει ο συγγραφέας Κυριάκος Κάσσης.

Όλα αυτά συνθέτουν ένα ασύγκριτα ελκυστικό σύνολο, ένα σπάνιο πολιτιστικό τοπίο που πραγματικά φαίνεται να απαιτεί πλέον την ανάδειξη του στο βαθμό και με την ποιότητα που του αναλογεί.